Genç bir adam kendi kalbinin yörenin en güzel kalbi olduğunu ilan etmişti. Onu görenler de bunu onaylamıştı. Birden kalabalığı tam ortadan yaran yaşlı bir adam genç adama doğru yürüdü ve :"Senin kalbin benim ki kadar güzel değil "dedi.İşte tam o anda kalabalık ve genç adam yaşlı adamın kalbine doğru baktılar. Çok hızlı çarpıyordu, fakat içinde çok fazla yara ve zaten çok az kalan boşluklarda çentikler vardı, onların da üzeri keskin çentiklerle dolu idi. Yaşlı adamın yaşlı kalbinin çok acı çektiği belli oluyorduİnsanlar şaşırmıştı, yaşlı adam nasıl bu kalbin en güzel kalp olduğunu söyleyebilirdi.Genç adam gülerek "şaka ediyor olmalısın" dedi yaşlı adama, "benim kalbim pürüzsüz mükemmellikte iken seninki gözyaşları ve acılardan oluşmuş yara izleri ile dolu""Doğru" diye yanıt verdi yaşlı adam"Senin kalbin mükemmel gözüküyor fakat ben asla yaşlı kalbimi senle değişmem. O gördüğün her yara benim sevgimi verdiğim bir kişiyi gösteriyor. Onlara kalbimin bir parçasını seve seve verdim, onlar da kendilerinden bir parçayı bana verdiler. Bu yüzden bu parçalar benim verdiğim parçalara bazen tam uymadılar ve üstünde ya da köşelerinde pürüzler oldu. Fakat ben onların her parçasını tek tek seviyorum, çünkü onların her biri paylaşılan sevgileri, dostlukları bana hatırlatıyor. Bazen de sevgimin ve dostluklarımın karşılığını alamadım. O kalbimin içindeki yara dolu boşluklar da bu yüzden, ucu kıvrık bıçak gibi ve oldukça da acı verir. Fakat hala boşturlar ve başka kalplerin de bana sevgi ve dostluklarını verebileceklerini, böylece de bu boşlukları doldurabileceklerini gösterir ve benim hala o umutla yaşamamı sağlar.Şimdi söyle genç adam, sence hangi kalp daha güzel ?"Genç adamın gözleri sevgi gözyaşlarıyla dolmuştu. Yaşlı adama doğru yürüdü ve kalbinden genç ve güzel bir parçayı dostça ona doğru verdi. Yaşlı adamın kalbinde hala birçok boşluk vardı. Yaşlı adam genç adamın cömertçe verdiği kalbi dostlarının olduğu bölüme yerleştirdi, üzerine çentikler attı ve yerine bir güzel oturturdu. Genç adam kendi kalbine doğru baktı, artık eskisi kadar mükemmel ve pürüzsüz değildi. Tâki yaşlı adam ona kendi kalbinden eski fakat güzel bir parça verene kadar.Sonunda genç adam ve oradaki kalabalık gerçek kalbin güzelliğini anlamıştı.Kalbi güzelleştiren onunla paylaşılan sevgi ve dostluktu. İçinde sevgi barındırmayan ve taşımayan hiç bir kalp gerçekten güzel olamazdı.

bahtım kara sevdam aldı büyük yara
dağıldım artık vurdum dibe öldügümü bile bile
ey büyük sevdam sana güle güle

 

Yorum (yok) Yorum yaz! | Etiketler : Ey,Büyük,Sevdam

Bu şehirde değilsin ya

Mayıs 10, 2010 ·

 

Heveslerim, arzularımı, özlemlerimi de götürdün takıp da peşin sıra.

 

Çiçeklerim bıraktığın renklerde değil, kokmaları bıraktılar, toprak da, toprak gibi kokmuyor.

 

Ekmek başka kokuyor, sebze meyvelerin tadı başka.

 

Mehtap ürküntü veriyor sadece, değil oturup da şiirler yazmak özlem beşiklerinde, en büyülü rüyalarla belemek, hiçbir anlam taşımıyor artık. Hani o tuhaf inançtaki gibi, kurt adamlar gelip oturuyor düşlerimin orta yerine, sanki az sonra sarılıp boğazıma tüm kanımı emecek

 

Her karşıdan geleni sen, her arabayı senin, direksiyondakini sen sanıyorum, unutup da yokluğunu bu şehirde.

 

Bayrammış gelen?Hıh, çok da umurumdu ya, Gelse ne, hiç uğramasa buralara ne, ne anlamı var ki sen onca mesafedeyken kucaklayamadıktan sonra seni!

 

Kime açacağım börekleri, kimin için endişelenip telaşlanacağım, kızaran ekmekler soğumasın, aman yumurta katı olsun ve sıcaklığını korusun yiyene dek diye. Kime yapacağım sevdiği çorbaları, pilavı domatesli ve tereyağlı olsun diye özen göstererek, ben yemesem, sevmesem de, kimin için saracağım dolmaları, o en sevdiği tatlıları kim için ve ne diye yapacağım.

 

Kimin bayram namazından dönüşünü bekleyeceğim, elinde sıcacık ekmekle ve telaşım kime olacak, aman kapıda beni iyi görsün diye, masayı hazırlama telaşı arasında, makyajımı saçımı da yetiştirmeye çalışarak, hangi giysiyi seçsem telaşıyla. Sen beni hep bakımlı görmeyi seversin, moralin bozulur o gün bakımsızsam, kötü hissedersin kendini, biliyorum.

 

Kim öpecek ellerimi minnetle, kime sarılacağım ben içime çekerek o çok özlediğim kokusunu?

 

 

Bu şehirde değilsin ya; herkes sana benziyor ve hiç kimse sen değil.

 

Yorum (yok) Yorum yaz! | Etiketler : Bu,şehirde,değilsin,ya

Kayıtsız Şartsız

Mayıs 6, 2010 ·

 

Teslim Olacaksın...

Kayıtsız Şartsız Teslim Olmayı Gerektirir AŞK.
Bir Yanın AŞkta Bir Yanın Başka Tarafta Olmaz.
Beynen Kalben Ruhen Bedenen Teslim Olmayı Bileceksin...
HerŞeyinle AŞka Adayacaksın Kendini...


''canım Yanar ''diye Düşünmeyeceksin.
AŞk Bu Yakabilir Canını. Ama Sen Bunu Göze Almazsan

Dünyanin En Büyük Mutluluğunu Da Yakalayamazsın.
Hem Gülü Koklamak İsteyeceksin Hemde ''dikensiz'' olsun Diyeceksin.

Olmaz Öyle Şey Gülü Seveceksen Dikeninin
Batabileceğini De Bileceksin...
Korkmayacaksın...
Hiç Bir AŞK ''Şu Gün Biter'' Diye Başlamaz.




AŞk Sözleşmelere Bağlanamaz.

''Önce Sen Aşık Ol Sonra Ben Olurum'' Diyemezsin.
Karşılık Olmasada AŞK Vardır. Yüreğini Ardına Kadar Açacaksın.
Yaralanma Olasılığın Vardır Ama Unutma ki o

Yürek Aşksız Atmaz.

AŞKsız Atan Yüreğe Yürek Denmez. ''terk Ederse Aldatırsa

'' Diye Düşünüp Kendine Zehir Etmeyeceksin Hayatı.
Şüphe Hem AŞkın Hem İnsanın Düşmanıdır...





Yaşayabildiğin Kadar Yaşayacaksın. Sonu Acı Bitmiş

Olsa da Şükredeceksin

O Güzel Günleri Yaşadığın İçin.


Çalışacaksın...''aşık Oldum Haydi Bakalım Ne Olacaksa Olsun''

Demeyeceksin.

İştir AŞK Uğraştır Emektir.

Uğraşacaksın Çalışacaksın.

Besin İster AŞK Tıpkı Çiçek Gibi. İnsandır Besini AŞKın.

Sen AŞKa Ne Kadar Çok Şey Verirsen O da Seni O Kadar Mutlu Eder Bunu Unutmayacaksın.


Asıl İş AŞık Olduktan Sonra Başlıyor Zaten.

AŞk Küt Diye Çıkar

Karşına Reddemezsin. Öyle Bir Gücün Yok.

Ama AŞKı

Yaşatabilme Gücün Var. Kullanırsan Var.

Üşenmeyeceksin

Usanmayacaksın.




Bİr Duvarı Ören Usta Gibi Bİr Bahçeyi

Çapalayan Bahçıvan

Gibi Ekeceksin Dikeceksinsulayacaksın.


Sen Bunları Yaptığın Halde Yaşamıyorsa AŞK

Aldırma.

Elinden Geleni Yapmış İnsanların Huzurunu Hissedeceksin.


Bu Bile Yetecek Sana.

Koruyacaksın...

AŞK Senin En Değerli Varlığındır

Gözünden Bile Sakınacaksın.

Nadide Bİr Çiçek Gibi En Değerli Vazoda

Paha Biçilmez Bİr Mücevher Gibi En Gizli Kasada Tutacaksın.

Dalgalanmalara Açık Bir Duygulur AŞK...
Korumazsan Kırılır Kaybolur.
Saklamazsan Çalarlar Üzülürsün.




Şimdi Okudun Mu AŞKı..?
Anladın Mı...?


Yetmez Bir Daha Oku Ezberle.


AŞKı Seninle.

 

Yorum (yok) Yorum yaz! | Etiketler : Kayıtsız,Şartsız

bitti diyorsun

Mayıs 5, 2010 ·

 

 

bitti diyorsun

kocaman bir hava boşluğu oluşuyor yüreğimde
birden üşüyorum
çok üşüyorum
garip bir dengesizlik../..yön devinimi

 

 

otomatik bir yüreğim yok ki,

o girsin devreye ve kurtarsın beni

 

ne garip değil mi..?

şimdiki zamanı yaşayıp,
gelecek zamanı düşünürken,
birdenbire geçmiş zaman kipinde takılı kalmak
ve dalıp gitmek garip bir bilinmezliğe
hemde çok garip
Türk dili edebiyatı şeklinde yaşanıyor aşklar
Türk dil kurumuna kendini beğendirmek ister gibi

 

 

bitti diyorsun

kırılıyor düşler birer birer
ortalık düş kırıklığı sitesi
ortalık yangın yeri
nasıl toplarsın diye sorsam..
hayır../..cevaplama
konuşmama hakkına sahipsin
söylediklerini aleyhine delil olarak kullanabilirim
istersen bir avukat tut diyeceğim ama
bir avukat bile temizleyemez,
çıkardığın yangının küllerini

 

susuyorum

susmak ağır gelsede
bu kadar kolay işte
kocaman bir yaşanmışlığı,
sokaktan geçen eskiciye verir gibi,
arkanı dönüp de gitmek
üstüne kaç para aldın,
yetti mi bir akşamlık otuzbeşliğine..?

 

bitti diyorsun

vuruyor bütün dalgalar yüreğime
vuruyor umarsızlığın bütün bedenime

 

 

şarkılar söylüyorum hiç durmadan

şarkılar söylüyorum bir kalemde silebilenlere

 

bitti diyorsun

bu kadar kolay söylüyorsun
cinsiyetsiz bir sevda bırakıyorsun şehir çöplüğüne

 

bitti diyorsun

 

Yorum (yok) Yorum yaz! | Etiketler : bitti,diyorsun

Sana mektup

Mayıs 5, 2010 ·

 

Sana mektup yazmak nerden aklıma geldi bilmiyorum. sanırım hüzünlü kızlara özendim.
Öyle afili bir şey bekleme benden.
Giriş gelişme sonuç olmayacak tıpkı sen ve ben gibi bir bütün olamayacak.
Gönül yazımı bilirsin düzensizdir, birazda okunaksız.

 

Anlatacaklarım var.Sadece dinle...

 

 

Sana mektup yazmak nerden aklıma geldi bilmiyorum.
sanırım hüzünlü kızlara özendim.
Öyle afili bir şey bekleme benden.
Giriş gelişme sonuç olmayacak tıpkı sen ve ben gibi bir bütün olamayacak.
Gönül yazımı bilirsin düzensizdir, birazda okunaksız.

 

Anlatacaklarım var.Sadece dinle...

 

Sessizliğini dinledim uzun bir süre.
Düşündüm taşındım çözümünü bulamadım.
Özlemek neden bu kadar yorar insanı? “özlem” isminin eyleme dönüşme çabasından mı? “Düş” ün, “düşünmek” kadar büyümek özentisinden mi beynimin içindeki tüm hayallerin çocukluktan vazgeçip başımın etini yemesi?
Ne zaman lafın bir ucu sana çıksa sonuna gelemeden heba oluyor gülümseyişlerim.
Yorgunum…

 

 

 

Şu saatlerde sıcak çekildi kapı eşiğine.
Senin rüzgarların var sen kokan.
Zaman öldürüyorum geçmişi yoklayarak, leşlerim çoğalıyor.
Dip balığı oluyorum.
Tüm bu çırpınışlarım tek bir nefeslik su yüzüne çıkıştan öteye götürmüyor beni.
Yüzün geliyor gözlerimin önüne beni dinlerken kalkan kaşlarına asılıyorum tut beni çıkar diye.

 

 

Gözlerinde boğuluyorum…

 

Sol yanıma yatsam seni uyusam, hep rüyada kalsam...
içim dilime vuruyor, konuştuklarım incir çekirdeğine yetmiyor; sakladıklarımdan ve senden bahis açmama inadımdan.
Burnumu bir karış dikiyorum havaya, içim düşüyor.
Oysa söz vermiştim kendime, üzerime giydiğim güçlü kız kostümü çıkmayacak, çıksa da senin haberin olmayacak diye.
Varlığımla yokluğum ayırt edilemez olacaktı senin için, “herkes” olacaktım ve belki “hiç kimse”...
Beceremedim…

 

 

 

Kimse görmeden, tutup elinden kaldırdım içimdeki ufaklığı.
Çok acımış, kimseye belli etmedim,edemedim..
Teselli bile aramadım kızgınlıklarıma, hakkımdı bu kara isyan.
Sonra fark ettim ki ben bu zamana ait değilim ve biliyorum sende...
O yüzden hep “an”larda teğet geçtik birbirimizi.
Ama içime dokundun bir kere .
Parmak izlerin duruyor bakışlarımda.
Nereye baksam senden bir iz bırakıyorum.
Bu aralar kendime hep suçüstüyüm.
Islah olmaz bir özlemim ve korkak bir mantığım var.
Tek dinginliğim kelimelerin. koklayıp koklayıp saklıyorum hafızama.

 

 

Arşivimde acılarım var benim.
Rutubetli; güneşe serip kuruttuğum.
Tozunu alıp, halı altında biriktirdiğim hatalarım.
Seninse anlatmadığın masalların var. "sus"ların kucağında çocuk masumu yüzün ve küfrengi günahların...

 

 

Baksaydın korkmayıp gözlerime.
Sana keşkelerimi sunacaktım terketmeden bahar kıpırtısı içimi. Yalpalamayacaktım bugünlerde yarınlara inançsızlığımla ve biliyor musun “kal” deseydin rüzgarlarla getirdiğin son hecemle kavrulacaktı bahar bitimi...
Çırılçıplak sevdalar dört mevsimdi. ayı günü yoktu.gidenler tekrar gelebilmek için gitmişti.ihanet sayıldı.
sükut altındı; yağmur gibi çisil çisil, acıkmış bir nefesin dudaklarında tadımlık. korkaklık sayıldı.
Dinleseydin aryaları, kulaklarına çalınan tını; sevgilinin sızlayan ahına eşti... Yoldaştı sayıklamalara in-ce in-ce in-ce...
Bil(e)medin...
Yaşananların üstünü örtecek kadar şeffaf bir kelimem yok. S
en bilirsin ürkekliğimi, tarihten çalınmış eğreti kahramanlığımı... çekerim kılıcımı zamana ama kesip atamam biriktirdiklerimi.
Gözlerim yağar, toprak kokar ve filizlenir kabuk bağlayan yaralarım. Dilek kipleri bağlarım...
Kaçışlarım sana meyilimdendir .
Sessizliğine sığınışım kabullenişimdir her şeyi. Sakın “neden” diye sorma.
Verdiğim her cevap mayındır pişmanlığıma.
Ve bu bir iç dökümdür çağıl çağıl.
Bil ama bilme…

Son Yazılarım