Aşık yanım
Kalp ağrım
Sancıyan yarım
Gizli yaram
Sana dair kimbilir kaçıncı sayıklayışım
Kaçıncı iç çekişim
Ve kaçıncı kaçıklığım
Avuçlarıma hapsolmuş harflerimi kaçıncı sıkışım
Gözyaşlarımın değdiği
kaçıncı üç noktalı cümlelerimin acıyışı
Sayfamın tenine değen kalemimin
kaçıncı kırılışı


Ellerimin arasında can bulan şakaklarımın kaçıncı atışı
Ve kaçıncı ağrışı düşlerimin
Akla ziyan hallerimin kaçıncı halsiz kalışı
Bir bilsen sevgili
Ah bir bilsen
Sahi?
Seni bu denli özlerken,
dindirebilir misin acılarımı?
Sarabilir misin kanayan yaramı?


Aklıma SEN düşünce
Dilimde ıslanan sana dair biriktirdiklerim
susar olur
Seni anlatamayan harflerim utanır karşında
Katleder gözyaşım seni yazamayan mürekkebi
Anlatamadığım,
yaşayamadığım otuzuncu harfim
Sahi?
Damarlarımda dolaşan sen,
akabilir misin mürekkebe karışıp
Sen kokan sayfadan,
silebilir misin suretini



Yüreğime SEN değince
Telaşlarım çocukluğuma karışır
Bir serçe ürkekliğiyle ürperirim
Titreyen dudaklarım parmaklarımda asılı kalır
Üşür avuçlarım, yalnızlığımın elini tutar
Sahi?
Çırılçıplak sana gelsem,
giyinebilir misin beni?
Isıtabilir misin üşüyen hayallerimi?



Düşüme SEN düşünce
Gözlerinde tutuklu kalır yüreğim
İçinde "sen" olmayan
düşümü düşürürüm düşümden
Prangaya vurulmuş ayaklarımı sürüklerim peşinden
Ömrümü ömrüne katarım her bir adımda
Sahi?
Yüreğime vurduğun kelepçeyi çözebilir misin?
Sensizliğin esaret olduğunu bile bile
salıverir misin beni?


Dert yanışım
Dağılışım
Savruluşum

Ve biraz da aldanışım
Adına "aşk" dedim
Aşk'a geldim sevgili
Yani sana
Sana susamış beni, serdim ayaklarına
Hadi, Sarılsana...!
Bir bilsen
Ne denli sevildiğini ve özlendiğini ah bir bilsen Sevgili
Sahi?
Sen de sevmiştin beni değil mi?

alıntı





DERİN

www.gifanimasyon.com

Harika tek kelime ile süper.. Teşekkür ederim canısı..

sen sağol canım...seninde bakan gözlerine sağlık

Beni nereye koyuyorsun böyle?
neresinde yaşıyorum yüreğinin?
var mıyım senin için,
gecelerinin masalsı düşü ben miyim
yoksa kendin misin?...
beni sığdırabiliyor musun içine?
hangi yana baksam tünel;
sonsuz uçurumlar gibi dipsiz ve kuyu
hani içinin aynasıdır ya sevdiğin,
benim aynamda karanlık aksetmekte...
öyleyse anlarım ki ben de yokum sen de.
beni nerede yaşatıyorsun söyle?
cennetin miyim senin,
amber kokulu bahçelerinde gezindiğin?
yoksa kaybolduğun kör kuyun mu,
dehliz yalnızlıklarını yitirdiğin?
artık anlamsız geliyor tüm sorular
yanıtlarını bir gün verecek olsan bile
ben de bir şeyler buram buram,
ben de çok şey ılık ılık,
ben de sen acıtarak, kanayarak
eksiliyor...
ben seni bunca zamana ağırlayamazken ruhumda
aitsizliğim çaresiz çoğalıyor...
ve görüyorum aynada yüzü silinmiş suretimi
sen bende herşeysin belki ama
ben sende yitiyorum için için...
beni nerelerde arıyorsun öyle?
yüreğine sor bir de
mutlaka cevabı gelecektir sessizliğinin....

......kırık bir aşk.............hikayesi bu...
..umutsuzluklarla..........ve hüzünle dolu...
güneşinden yoksun; umut, bulutlar ardında
gökyüzü kapkaranlık ve biz burada ışıksızız
yollar aşılamaz türden, ufuklar bizden uzak
.bugünler mutsuz ve yarınlar çok umutsuz
...amaçlar belirsiz ve araçlar çok yetersiz
.....görüşebilmek zor, görüşmemek zor.
.........sevebilmek ve de sevilebilmek,
............ne kadar mümkün sence?
...............ne kadar olası bu düş?
..................birleşebilir miyiz?
.......................sen-ve-ben
.........................bir gün!
...........................? ?

 

Teşekkürler Sevgilim.....

Beni deli bir sevdaya sürükledin. Uzun zamandır hasret kaldığım duygular denizinde yüzüyorum şimdi.Geçmişin karanlığından adı batasıca acılardan,hiçlik duygusundan ve yalnızlığın hüznünden kurtardın.Dünyayı yeniden yaşanır kıldın,hayatıma yeni heyecanlar,yeni umutlar ekledin,Hayal etmenin ne kadar güzel olduğunu öğrettin.

Teşekkürler sevgilim...
Dünyada herkesin bir eşi, bir ruh eşi var biliyorum. Kimisi hiç bulamadan göçüp gider hayattan. Kimisi şanslıdır,bulur ve mutlu yaşar.Ben de o şanslılardanım işte.Çünkü buldum seni.Çıkmasaydın karşıma,hayat boyu sürecek bir arayışın içinde olacaktım.Her karşıma çıkana “İşte bu o” diye sarılıp yanılacaktım. Mutsuzluk mutsuzluğu kovalayacak, umutsuzluk hayatımın her yanını saracak ve ben senin yokluğuna alışacaktım. Ama varsın, iyi ki varsın.

Teşekkürler sevgilim ...
Hayatıma ilk kez birine güvenmenin ne demek olduğunu anlıyorum. İlk kez hiçbir kaygı duymadan yaşıyorum aşkı. İhanetlerin, yalanların yer almadığı bir sevda bizimkisi. Oysa karşımdakilere her an bir şey yapacakmış gibi bakardım daha önce.Yaptılar da…Hoyratça harcadılar duygularımı. Güzele dair ne varsa yok ettiler.Çaresiz,güvenmeden.Yüreğimi korumak için öğrenmek zorundaydım. Her sevdanın derin bir yara açtığı yüreğimin bir başka darbeye daha dayanacak gücü kalmamıştı çünkü. Ve sen sildin bütün bu kötü anıları. Sevdan, insan sevgisini yeniden aşıladı içime.

Teşekkürler sevgilim...
Aşkımızı güzelleştirmek için çabalıyorsun, bu bana onur veriyor. Bir aşk için çaba göstermeli.Bunun en iyi kanıtısın sen.Beyninle,yüreğinle seviyorsun beni. Benliğini adadın aşkımıza. Bil ki ben de öyleyim. Biliyor musun, sensiz geçen anları da seviyorum. Çünkü sana kavuşma anım daha da yaklaşıyor.Sadece bu heyecan için bile binlerce kez teşekkür etmeliyim sana.

Teşekkürler sevgilim...
Zamanı birlikte ve en iyi şekilde tüketiyoruz. Bu kez zaman bizim lehimize işliyor .Her anımız unutulmayacak tatlar bırakıyor.Birlikteyken huzurun,sonsuz mutluluğun ne demek olduğunu anlıyoruz.Öyleyse şükredelim mi tanrıya sevgilim? Sarılalım mı birbirimize hiç ayrılmamak üzere? Ve dua edelim mi herkese ruh eşlerini bulsunlar diye?
Haydi öyleyse...

Uzaklardayım Senden...
Çok uzaklardayım senden.
Bir mavinin ızdıraplarımı kaldırabileceğini düşündüğüm bir şehirdeyim.
Oysa bir umuttu hep.
Oysa şehrin ilk simidini birlikte yemek isteme heyecanımız
ve ilk güneşin doğuşunu seyredeceğimiz hayali.
Çınarın altında şehrin en erken çayını içme
ve şehrin o muhteşem havasında caddelerini adımlayacağımızın hayali.
İste Zühre bu da bir hayal. İşte kaldırımlarda ki yorgun ayak izlerim. Kaynakwh:
Hepsi hayal.
Bazen Akif soruyor da yalan diyorum.
İçime kılıçlar kadar keskin bir yara bırakıyor sana yalan demek.
Seni hayal etmenin fedakarlığına bile katlanamıyorum artık.
Sana ilk isyanım şuursuzca.
İlk isyan.
İlk kez kırılganım
ve ilk kez inadım.
Sorgulanmadan kabul edilen çağrışımlarının inadı.
Çökmüş,
yıpranmış,
terk edilmiş bir şehir.
Ben artık yokum.
Bir elmayı ikiye böldüğüm
ve kandillerine ışıksız iz bıraktığım.
Yoksun.
Merhametin bir ayağı aşınmış köprüler üstünden hüznümle ırmağın mikrakına tutunur
ve bir ayağı çığır açar merhamete hüsran ile.
Kaçıncı merhametsizliğin bilmem ki.
İşte yoksun.
Bazen varolduğunu düşünerek hissiyatına sığınıyorum
ve bazen yokluğuna bir zelzele telaşesi ile sarılıyorum.
Seninle ilgili o an kalbimin kaldırabileceği ne varsa serpiliyor önüme.
Bir an karanlıklar aşıyorsun ve kapkaranlık,
zifiri karanlıklarda zemherileşen soğuk bir yüzle karşılaşıyorsun bir anda.
Artık öyle yalansın ki,
bitiyorsun.
Bir yıldız sağanağı ve bir yanım veda.
Bir ateşin içinden gülümseyebiliyorum sana. Kaynakwh:
Çünkü sende öğrendiğim aşk bende bir sadakat.
Tanıdığım bir şey bu.
Bulutlar ulvi bir el tarafından ağlayabiliyorsa beni de ağlat demeliyim.
Her an birden bire bir sadakat ile gelecekmişsin gibi.
Yüzümde ki hazana bak.
Sonbaharın son gününde doğmuşum gibi.
Neden yoksun?
Neden parmaklarınla kavisler çizmiyorsun artık?
Saçların nerede?
Bilmiyor musun artık bütün eşyalar benimle alay eder oldu.
Bütün sevdiklerimi başucumda görme isteğim bile suç.
Yoksun ve perdeleri siyaha soyunan bir gün ile karşılıyorum yok oluşunu.
Şehrin ilk simidini ben yedim.
Bütün karlar suskunluğumun ve sensizliğimin üzerine beyaz yalnızlıklar örtüyor.
İlk çayını ben içtim bu şehrin.
Sen yoksun...
Yitik bir şehrin korkularını emziren bütün gecelerini
buğulu bir camdan seyrediyorum.
Sonun nerede olduğunu bilmeden
ve zahir bir hayata feryatlar bırakarak
aşikar cümlelerle sinsi ızdırapların ardına adını kazıyorum.
Bu yüzden anımsadığım zühre
ve bu yüzden adına zahir cümleler bırakmam.
Bir adın kaldı dayanabildiğim hüzünlerden.
Kimi zaman "gidenler unutmaz geride kalanları"
beni avutan.
Kimi zaman "evet son kez git ve bir daha dönme"
kalbimi yıkan.
Dokunduğun yürek aynı.
Mağrur bakışlarınla izliyorsun bu şehri.
Yüreğinde yas diye tasvir ettiğin
ayrılıkların bir gün nefesini senden alacağını hiç düşünmedin.
Adımlarını ne de çabuk sıklaştırdın gitmek için
ve neden acele ettin haykırışlarını çığlıklarına adamak için.
Gözlerim kan dolu izliyorum seni.
Bir yerlerde hala varsın biliyorum
Sen yoksan bu şehri ölümler kuşatır
ve bazen bekleyenler değişir adını haykırmak için.
Sonra adın mor mürekkeplerle kazınır vaktin darağacına.
Ama her şeyden önce yalnızızdır bilirsin.
Gitsen de yalnızız ve kalsan da yalnızız.
Bu şehir özlediğim bir çift göz için ayakta sanki.
Sanki müptelası olduğum puslu bir gökyüzünde melek saçların.
Sanki bir uçurum düşüyor avuçlarımdan. Kaç bahar oldu söyler misin?
Bir sığınma duygusu ile sana topladığım güller gideli kaç bahar oldu?
"Ebediyen ölmeyecek ruhumun bir şehri var sende
(A)
Derin S&S